"Noche noche dushi klein
Droemi droemi zacht
Soeja soeja kindje klein
Loena loena nacht."
Lieuwke en ik zingen het eindeloos als Yara huilt. Ondertussen schudden we aan het wiegje, waarin ze stevig licht ondergestopt; haar bovenlijfje gewikkeld in een hydrofielluier. Zo kunnen wapperende handjes haar niet wakker houden.
 |
| week 3 |
Zo bieden we de huiluurtjes het hoofd, die nu wat talrijker worden. Op advies van de wijkverpleegkundige proberen we vanaf deze week om Yara aan te wennen om zélf in haar wiegje in slaapt te vallen. Vanaf nu proberen we steeds hetzelfde patroon van slapen, voeden, verschonen, spelen te hanteren. Ik wist niet dat dat nu al kon - bij Lieuwke begonnen we er vanaf zes weken mee - maar na het bezoek van de wijkverpleegkundige ben ik meteen gemotiveerd voor deze aanpak. Haar steeds bij je houden wordt te vermoeiend. We beginnen er meteen mee. Het is even doorbijten, maar het werkt; na een half uur slaapt ze zelf in na het avondeten. Midden in de nacht duurt een half huilen uur wel erg lang, maar het is de moeite waard; het is een verademing dat ze zelf in haar wiegje slaapt; beter dan haar de halve nacht bij je te hebben en daardoor zelf nauwelijks te slapen.
Yara is wel 300 gram gegroeid sinds vorige week! Ze is nu 3790 gram. Haar hoofdje is ook lekker rond aan het worden, met een onderkinnetje. Je ziet haar bijna groeien! Verder hebben we spruw die we moeten laten behadelen; gelukkig hebben we er niet heel veel last van. Ook op de buik liggen wordt nu al aangeraden, zodat ze het straks al sneller en langer kan. Yara kan het al even volhouden en dan tilt ze haar hoofdje vast een beetje op. Ze lijkt erg sterk!
Deze week krijgen we veel bezoek; erg gezellig voor ons en voor Lieuwke. Er komen alweer mensen terug van vakantie. We maken wat speelafspraakjes met klasgenootjes én ze speelt met de buurmeisjes.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen