Het zusje van Lieuwke

De eerste zondag van de zomervakantie werd Lieuwke wakker en ging naar de kamer van papa en mama. ‘Ik heb gedroomd dat de baby geboren was en ik was zo blij dat ik moest huilen!" zei ze. Mama stond meteen op en zei dat ze naar het ziekenhuis moest om te kijken of alles goed was. Lieuwke en papa bleven thuis, heel lang wachten. Mama kwam terug en zei dat de baby elk moment geboren kon worden, maar uiterlijk morgen. Opa en oma kwamen om Lieuwke mee te nemen. Lieuwke werd daar heel verdrietig van, ze wilde bij papa en mama blijven als de baby zou komen! Maar mama legde haar uit dat dat echt niet kon. Na een tijdje hoefde Lieuwke niet meer te huilen en ging ze met oma en opa mee in de auto. Ze zwaaide door het raampje.

De volgende dag ging ze met opa en oma zwemmen. Het was super warm weer! De dag duurde lang, maar uiteindelijk ging oma’s telefoon. Lieuwke wist dat haar zusje geboren was. Ze voelde zich vreemd en blij en begon heel hard rondjes te rennen. Nee, ze wilde mama niet spreken, maar naar haar zusje toe! Maar ze moesten eerst nog een pizza eten en heel lang met de auto.... Eindelijk waren ze bij het ziekenhuis. Ze liepen gauw met de lift naar boven en papa kwam hen tegemoet. Haar zusje lag op mama's schoot en Mama straalde. Lieuwke klom gauw bij mama op het bed en zag hoe mooi haar zusje was. Ze zong een zelf bedacht liedje: 'mijn zusje, mijn zusje, ik vind je zo lief... En ik vind mama ook zo lief!' En toen ging ze met papa de ballon kopen die hij beloofd had: een roze dolfijn!