De eerste week met Yara

Wieg

Geur van honing
en jonge melk
van een nestdiertje
dat slaapt.
Een ademhalen van dons
En speurbaar
aan de neusvleugels
de geur van wat er gebeurd is;
geboorte,
geheim.

Ida Gerhardt

week 1

Dinsdag 24 juli

Vandaag mogen we naar huis omdat Yara het uitstekend doet. Ze heeft geen last gehad van de lange ontsluiting. De bevalling heeft haar ook weinig toegetakeld, haar hoofdje is prachtig en ongehavend. Om 15.00u draagt Friso Yara in de maxicosi naar buiten en installeert haar soepel in de auto. Ook dat gaat veel makkelijker dan de vorige keer met Lieuwke, toen we eigenlijk nog niet wisten hoe je een maxicosi moet gebruiken. Thuis is alles versierd met roze ballonnen en slingers. Oma Els heeft een tien dagen -pakket gemaakt en een prachtige slinger voor het raam met de tekst "t is een meisje!". De buren hebben een ooievaar in de tuin gezet. 

Kraamhulp Ali komt en legt van alles uit. Dat is wel weer fijn; hoe zat het ook alweer met temperaturen, aanleggen en aantal voedingen? We krijgen ook nog bezoek van Esther, Geertje, Hans en Jorien. Ik ben moe én euforisch tegelijk; heb nog steeds het gevoel dat ik de hele wereld aankan.

Woensdag 25 juli

De eerste nacht thuis verloopt rommelig. Yara wil niet slapen in het wiegje, maar wel in ons bed. 's Ochtends hebben we Yara voor het eerst gewassen in het badje. Bijzonder! Fijn om daarbij nog wat hulp van Alie te hebben. Ze begint alweer aan te komen en haar temperatuur is vrij constant. De verloskundige komt langs voor controle. Krijgt ze wel voldoende voeding binnen? Zou het tongriempje te lang zijn en zou ze daar last van hebben, waardoor ze weinig drinkt? Ze ziet wat geel, maar is dat erg? Ik dacht dat het goed ging, maar door hun vragen word ik wel onzeker. Kort nadat verloskundigen vertrokken zijn, valt Yara in een diepe slaap. Voorlopig wordt ze niet meer wakker.

Ik kan alweer gewone kleren aan! Alie strijkt een oude zomerjurk van mij, en ook één van Lieuwke en haar pop die oma heeft gemaakt. Voor Yara heeft ze een jurkje gemaakt van dezelfde stof. Het wordt een leuke verkleedpartij mét fotosessie. Langzaam dringt het besef door: ik heb nu twéé prachtige dochters!

Het is bloedheet. Lieuwke en Friso gaan naar het openluchtbad, dat vandaag voor het eerst open is. De halve school zit daar, zodat ze iedereen trots kunnen vertellen over het zusje van Lieuwke.

Donderdag 26 juli

De volgende nacht verloopt gelukkig een stuk rustiger. Er lijkt meer ritme in de voedingen te komen. Yara slaapt veel en drinkt tussendoor goed. We proberen babymassage, maar Yara vindt het nog niet erg fijn. En als ze iets niet fijn vindt zet ze het op een brullen. Ze loopt rood aan en houdt daarbij secondenlang haar adem in. Dat kennen we van Lieuwke. We hebben nóg een pittig meisje, lijkt het. Yara is ook een sterke baby. Ze kan haar hoofdje al bijna zelf optillen als ze zoekt naar haar vuistjes om te drinken. Op een gegeven moment pakt ze zelfs haar duim. In de loop van de dag wil Yara weinig drinken. Ik begin stuwing te krijgen en die drinkt ze niet weg. Tegen de avond doet het pijn. Ik ben doodmoe van het eindeloos proberen te voeden.

Vrijdag 27 juli

's Ochtends gaat Yara in de tummy tub. Dat vindt ze heerlijk! Bij Lieuwke vond ik tummy tub niets, maar nu vind ik het veel leuker dan het badje. Daarna komt er iemand van Jeugdgezondheidszorg langs voor de hielprik en gehoortest. Wat zielig is dat toch, die prikjes in haar voetje. Maar de hoortest is helemaal goed. Friso en Lieuwke doen de geboortekaartjes op de post en brengen ze rond bij buren en vriendinnetjes. Yara slaapt de hele dag. Ze is erg sloom, maar het is ook erg warm. Maar ze drinkt wel de spanning van mijn borsten, dus dan krijgt ze genoeg binnen en zal de stuwing vanzelf over gaan, wordt mij verzekerd. Ze is weer een klein beetje aangekomen. We krijgen bezoek van de buren. Lieuwke is zo blij dat ze haar zusje eindelijk kan tonen aan haar vriendin Ella. Yara slaapt en slaapt maar door!

Zaterdag 28 juli

's Middags na vijf uur is Yara eindelijk wat langer wakker en ligt ze zelfs even in de box te spelen met een bijtring met belletje die toevallig om haar pols is gegleden. Tenminste, het lijkt of ze ermee speelt. Ze is heel wakker en lijkt soms ook al naar haar handje te kijken. 's Avonds drinkt ze meer en krachtiger. Mijn stuwing is alweer zo goed als voorbij en ik voel me fitter. Yara ligt heerlijk bij Lieuwke op schoot, die zegt: 'Soms voel ik me echt een grote zus!' 

‘s Avonds veel bezoek en voor het eerst gekolfd en een wijntje gedronken. Friso geeft een flesje; dat had ze heel snel op! Iedereen vindt Yara prachtig en dat is ze ook. Ze is wat geel, maar het lijkt wel of ze een licht getinte huidskleur heeft. Met haar donkere, felle ogen is ze echt een schoonheid.

Zondag 29 juli

In de vroege ochtend is Yara onrustig en slaapt ze weinig. Maar de tummy tub vindt ze heerlijk. Mooi hoe rustig ze wordt van het water om haar lijf en hoe verstild ze zich laat drijven.

Maandag 30 juli

Vandaag is de laatste dag van Alie. We hebben de hele week genoten van haar deskundige adviezen en harde werk. Lieuwke gaat 's middags mee met Omi. Ze helpt op het land met het verzorgen van de dieren, vooral het kleine veulentje Lilly. Opa Andries en oma Els komen hun kleindochter opnieuw bewonderen. De verloskundige komt langs voor de laatste keer. Ze is erg tevreden over hoe Yara het doet. Ze drinkt ondertussen ook uit de fles, afgekolfde melk en kunstvoeding. Ze slaapt in een hangmatje in de box, dat ziet er super schattig uit!