Februari

Uit een dag in het leven van Yara op kinderdagverblijf (crècheboekje 14 februari):

‘Het gaat heel goed met Yara. Ze is echt een lieve en vrolijke meid!

Vanmorgen is ze om 9.30u naar bed gegaan, ze lag in bed en sliep meteen.

Om 10.30u was ze wakker en heeft ze wat fruit gegeten. Daarna fijn gespeeld in de grondbox met allemaal speeltjes om zich heen.

Om 11.30u werd Yara een beetje mopperig en verdrietig. Ik heb haar fles warm gemaakt en gegeven, dat ging erg goed. Alleen als ik tegen een andere juf praat dan stopt Yara met drinken en kijkt ze naar je.Yara had ongeveer 40cc over.

Om 12.45u weer fijn naar bed toe.’

Zo ziet een babydagje eruit; thuis verschilt niet veel van de crèche. Haar lachjes worden steeds uitgesprokener en talrijker. Er gaan dagen voorbij dat ze helemaal niet huilt. Vreemde (mannen)gezichten die tegen haar praten zijn soms nog wat te veel, maar na even wennen zit ze ook bij opa’s en oom gezellig op schoot. Ze moppert soms een beetje als ze alleen in de box ligt; dan laat ze duidelijk merken dat ze bij je wil zijn. Maar als ze goed geslapen heeft, kan ze zich lang alleen vermaken.

Zoals leidster Annemieke schreef, is ze heel gevoelig voor alles wat er om haar heen gebeurt. Als er iemand praat of beweegt, luistert ze en vergeet ze te drinken of te eten. Het helpt dan het beste om boven te gaan zitten en in stilte en rust de fles te geven.  

Als wij eten, eet ze met ons mee in haar kinderstoel. Ze vindt het heerlijk om erbij te zitten en te sabbelen op een korst brood, babyliga, groot stuk komkommer met een gat erin of een struikje gekookte broccoli. Met uiterste concentratie pakt ze een stukje op en stopt het in haar mond; ze kauwt er even op en dan belandt het op de grond. Zo oefent ze haar fijne motoriek, die je bijna elke dag vooruit ziet gaan. Langzaam leert ze wat zelf eten is. Naast de stukjes krijgt ze ook vaak een bordje gepureerde groente, een potje fruit of een bordje pap met granen. Dan eet ze het hele bordje leeg. Gevoerd worden is ook wel lekker makkelijk genieten! Het is wel opletten, want aan tafel pakt ze gretig alles binnen haar bereik. Als ze aandacht wil, trekt ze mij of Lieuwke aan onze mouw. En ze stopt net zo lief het hele bord als een struikje broccoli in haar mond. Grappig om te zien hoe snel ideeën over babyvoeding veranderen. Vijf jaar geleden, toen ik Lieuwke stukjes te eten gaf in plaats van het te pureren, was dat nog heel 'revolutionair'. De leidsters van het kinderdagverblijf en andere moeders vonden het allemaal heel apart en spannend. De blogjes die ik daar toen over schreef werden met verbazing gelezen. Nu is het heel gewoon geworden en krijgen alle baby's om me heen stukjes te eten. Op het kinderdagverblijf vroegen ze zelfs of ze haar een soepstengeltje mochten geven.

februari2013

Op vrijdag 8 februari wil Yara niet meer in de wagen liggen, maar alleen nog maar rechtop zitten en om zich heen kijken. Bij Lieuwke ging dat precies zo; dus we bouwen de bugaboo om. Nu kan ze lekker om zich heen kijken terwijl we rijden. Ineens kan ze ook op de bank zelfstandig zitten.

De winter blijft maar aanhouden. Na wat dagen voorzichtige lentezon, staat er op 24 februari weer een sneeuwpop in de tuin. Yara wordt weer verkouden. Gelukkig is ze er niet ziek van, alleen is al dat hoesten wel zielig! En dan komen er ook nog eens nieuwe tandjes aan. Haar rechter boventand komt door tijdens de eerste logeerpartij bij opa en oma, met Lieuwke maar zonder papa en mama (17 tot 19 februari). Gelukkig is het logeren er niet minder leuk om; het gaat heel goed! Twee dagen later is ook de linker boventand door.

Spelend op de grond begint Yara langzaam aan ‘mobiel’ te worden. Ze draait om haar as om speeltjes om haar heen te pakken en schuift naar achteren, totdat ze bijna helemaal onder de bank ligt. Om de poes moet ze nog steeds het hardste lachen. Geweldig vindt ze die, elke keer als die binnenkomt. Helaas is de liefde niet helemaal wederzijds, al gaat Sientje haar ook niet uit de weg. Op 16 februari komt Omi komt langs met puppy Hinte (geboren in december) en ook haar vindt Yara geweldig; ze grijpt met haar handjes in de zachte vacht en begint te lachen.